16 sierpnia 2016 r. Prezydent podpisał ustawę dotyczącą gruntów warszawskich. Ustawa nowelizująca przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi próbę rozwiązania wieloletnich sporów dotyczących stołecznych gruntów.
Stan prawny nieruchomości położonych na obszarze m.st. Warszawy w granicach z 1945 r., a także uprawnienia dawnych właścicieli tych nieruchomości i ich następców prawnych, regulowały dotychczas przepisy zawarte w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz przepisy zawarte w dekrecie z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy zwanym dalej „dekretem warszawskim”. Upływ czasu oraz zmiana ustroju społeczno-politycznego i wprowadzenie w roku 1990 zasad gospodarki rynkowej spowodowały, iż przepisy te znacząco hamowały rozwój oraz ograniczały możliwość realizacji celów istotnych społecznie. Nie bez znaczenia pozostawały również archaiczne przepisy uniemożliwiające regulację stanów prawnych nieruchomości, niejednokrotnie stanowiące przeszkodę zaspokojenia żądań następców prawnych dawnych właścicieli.
Cel ustawy stanowiła m.in. likwidacja budzącego sprzeciw opinii publicznej intensywnego obrotu prawami i roszczeniami określonymi w dekrecie warszawskim. Prawa i roszczenia Ustawą przyznano prawo pierwokupu Skarbowi Państwa lub miastu stołecznemu Warszawie, umożliwiające nabywanie praw i roszczeń wynikających z dekretu warszawskiego, roszczeń określonych w art. 214 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz prawa użytkowania wieczystego ustanowionego na skutek realizacji tych roszczeń, w celu umożliwienia realizacji zadań ustawowych bądź statutowych w zakresie ochrony zdrowia, edukacji, kultury, rozwoju kultury fizycznej, zrównoważonego zagospodarowania przestrzennego.
Jednocześnie dla obrotu roszczeniami zastrzeżono formę aktu notarialnego.
Należy zaznaczyć, że wprowadzone zmiany nie pozbawiają dawnych właścicieli lub ich następców prawnych prawa do odszkodowania za utracone nieruchomości, mogą oni bowiem wystąpić z roszczeniami odszkodowawczymi, których podstawa jest określona w przepisie art. 215 ustawy o gospodarce nieruchomościami.